Historia miasta

Książ Wielkopolski prawa miejskie uzyskał na początku XV wieku. Pierwotna nazwa miasta, Książe, oznaczała własność książęcą grodu. Herb przedstawia w polu czerwonym dwie białe, nakryte stożkowymi błękitnymi daszkami, wieże obronne połączone murem, z czarnymi otwartymi bramami. Godło to symbolizujące gród obronny, znane jest z pieczęci z XVII wieku.

Początki Książa sięgają XII wieku, po raz pierwszy wspomniany jest w dokumencie Księcia Mieszka Starego z 1193 r. przy okazji przekazania wsi na rzecz opactwa benedyktynów z Wrocławia. Od 1273 roku w Książu znajdowała się siedziba kasztelani. Prawa miejskie zyskał Książ przed 1416 r. (być może nawet przed 1407r.). Od XIV wieku był osadą szlachecką i należał kolejno do: Księskich, Pogorzelskich, Trąbczyńskich, Zakrzewskich i Budziszewskich. Głównym źródłem utrzymania ludności było rolnictwo i rzemiosło, w XVII wieku odbywały się w mieście 4 jarmarki na podstawie przywileju króla Stanisława Augusta z 15 lipca 1774 roku. Po drugim rozbiorze Polski Książ znalazł się w obszarze nowo utworzonej prowincji "Prusy południowe" W czasie Wiosny Ludów w Książu znajdował się jeden obóz powstańców liczący około 1200 powstańców pod dowództwem mjr. Floriana Dąbrowskiego. 

W dniu 29 kwietnia 1848 roku rozegrała się bitwa z wojskami pruskimi, w której zginęło około 140 Polaków, 583 wzięto do niewoli, a miasto spalono. Pamiątką po tym wydarzeniu są zachowane dwa kopce z prochami pobitych. W czasie powstania Wielkopolskiego Książ wniósł również udział w budowanie zrębów wolnej i niepodległej Rzeczypospolitej Polskiej, wystawiając liczący około 120 ludzi oddział powstańczy. Oddział ten został wysłany na front leszczyński oraz pod Rawicz. Użyto go do odpierania częstych i krwawych ataków niemieckich. Powstańcy z tego oddziału wraz z innymi stali się zalążkiem 6 Pułku Strzelców Wielkopolskich, przekształconego później w 60 Pułk Wielkopolski. W okresie II wojny światowej, już 8 września 1939 r. władze w Książu objęli miejscowi Niemcy, wprowadzając szereg ograniczeń dla ludności polskiej. W dniu 20 października 1939 r. dokonano na rynku masowej egzekucji na Polakach. Zostało rozstrzelanych 17 mieszkańców Książa, Dolska i okolicznych miejscowości:

  • Burdajewicz Józef Alojzy lat 44 z Dolska,
  • Borowicz Antoni lat 32 z Książa,
  • Bielerzewski Ignacy lat 75 z Dolska,
  • Bielerzewski Tadeusz lat 36 z Dolska,
  • Cyplik Jan lat 53 z Książa,
  • Doerffer Stefan lat 62 z Brzóstowni,
  • Jędrzejczak Antoni lat 62 z Ostrowieczna,
  • Kossowicz Ludwik lat 58 z Dolska,
  • Lis Czesław lat 21 z Konarzyc,
  • Łagodzki Henryk lat 43 z Książa,
  • Mazurkiewicz Andrzej lat 34 z Dolska,
  • Mlicki Ignacy lat 41 z Pokrzywnicy,
  • Nowak Stanisław lat 35 z Małachowa,
  • Paul Tomasz lat 58 z Dolska,
  • Święcicki Andrzej lat 36 z Trąbinka,
  • Szczepański Józef lat 57 z Książa,
  • Zwierzchlewski Franciszek lat 42 z Książa.

Książ został wyzwolony 23 stycznia 1945 r. Nowy etap działalności miasta zapoczątkowały wybory do miejskiej rady narodowej, które odbyły się 6 marca 1945 r.

×
Niezbędne pliki cookies

Te pliki cookie są niezbędne do działania strony i nie można ich wyłączyć. Służą na przykład do utrzymania zawartości koszyka użytkownika. Możesz ustawić przeglądarkę tak, aby blokowała te pliki cookie, ale wtedy strona nie będzie działała poprawnie.

Zawsze aktywne
Analityczne pliki cookie

Te pliki cookie pozwalają liczyć wizyty i źródła ruchu. Dzięki tym plikom wiadomo, które strony są bardziej popularne i w jaki sposób poruszają się odwiedzający stronę. Wszystkie informacje gromadzone przez te pliki cookie są anonimowe.